Fly4free.pl

Pomysł na wyjazd narciarki do Iranu tkwił w mojej głowie od bardzo długiego czasu, jednak bardzo ciężko było go zrealizować ze względu na dość wysokie ceny lotów, szczególnie w terminach weekendowych. Bardzo rzadko podróżuje na długo więc wyjazd 3 dniowy wydawał mi się najsensowniejszą opcją. Po długim oczekiwaniu przyszedł ten moment aaegan oferował loty z berlina w cenie poniżej 500zł co jak na Iran prawie spod domu było świetna ceną. Wykonałem szybki 2 szybkie telefony i w 10 minut zmobilizowałem do tego wspaniałego planu toma971 i jedną z moich przyjaciółek. Bilety były kupowane z pewnym wyprzedzeniem, a w międzyczasie aaegan postanowił zimnic rozkład i skasował środowe wylot z Berlina dzięki czemu, udało nam się zmienić lotniska wylot tak więc za 500zł ja z Tomem leciałem z Warszawy, a Justyna z Zurychu, po tych zmianach klasa lotów z Zurychu z taniej P zmieniła się na kwalifikująca więc Justyna leciała wszystko w biznesie, który nie jest wiele warty każdy kto leciał wie. Ale mimo wszystko mogę to nazwać jedną z lepszych okazji cenowych zeszłego roku. Iran w biznesie na narty za mniej niż 500zł zdecydowanie zasługuje na takie miano. Podczas lotu do Tehranu czekała nas 7 godzinna przesiadka w Antenach która postanowiliśmy wykorzystać na zwiedzanie okolic. Jako że każe z nas w Atenach było już wielokrotnie (te słynne ow A3 po 19 EUR). Wynajętym samochodem( wynajęcie samochodu na lotnisku w Atenach to naprawdę niezła opcja robiłem już to 2 kronie podczas dłuższych przesiadek, biorąc pod uwagę ze metro kosztuje 18eur autobus 12 eur, to opłaca się to już przy 2 osobach, nam nie spadła w baku nawet jedna kreska paliwa mimo przejechania 100km zatankowaliśmy 3 litry z czystej przyzwoitości ah to to słynne cebulactwo) pojechaliśmy w kierunku zupełnie odwrotnym niż Ateny na przylądek Sunion, na którym to znajdują się Ruiny świątyni Posejdona. Znajduje się on jakieś 40km od lotniska. Sama świątynia nie jest jakaś super imponująca ale na zdjęciach wychodzi ładnie. Wstęp dla nie studentów kosztuje chyba 6eur, studenci i uczniowie wchodzą za darmo. Byłem więc jedynym z naszej trójki który zwiedził ją z bliska, płacenie tych 6 eur uważam za zwykła starte pieniędzy bo z części ogólno dostępnej i tak wszystko bardzo ładnie widać.















Po odwiedzaniu świątyni,zaliczyliśmy szybką szalona kąpiel w morzu, które jak to morze w styczniu nie było zbyt ciepłe. Oraz podjechaliśmy na stare lotnisko, jednak jakoś, nie do końca wiedzieliśmy mimo informacjo od zeusa jak skakać przez płot więc samolotów nie zobaczyliśmy. Po wylądowaniu w Teheranie dość sprawnie udało nam się dostać wizy, czekaliśmy może poł h, niestety kosztują 75 Eur, podczas mojego poprzedniego pobytu płaciłem tylko 50. więc nie pozostało nam nic innego jak znaleźć jakiś transport do oddalonego o około 100km od Teheranu Dizin w którym to mieliśmy jeździć na nartach. Nocleg udało na się nam znaleźć wcześniej przez couch surfing, była to wersja płatna ale cena i tka był dużo bardziej korzystna niż wszystko co można było odszukać na anglojęzycznych stornach internetowych. Na poziomie odlotów z łatwością znalazłem chętnego Irańczyka który z nie wygórowana opłata był skłonny zawieźć nas do celu.





Z początku ustaliliśmy cenę na 25 usd. Jednak w połowie drogi stwierdził że to jest bardzo daleko. I że on się pomylił więc koniec końców podniósł cenę do 35 usd. Przełknęli byśmy jakoś ten wielki koszt, gdyby nie to że nasz podróż uległa niespodziewanemu zakończeniu w jakieś wiosce. Gdy przejednaliśmy przez Teheran dość intensywnie padał deszcz, już wtedy w mej głowie rodziły się obawy o to czy to wspaniałe auto klasyk wielowiekowej tradycji motoryzacji będzie w stanie dowieść nas do irańskiego kurortu narciarskiego. Wraz z ze wzrostem wysokości temperatura malała,a deszcz zamienił się w intensywne opady śniegu, wszędzie za oknem było biało, droga również była cała biała, co miało znaczący wpływ na prędkość przejazdową klasyka motoryzacji. Po kilku kilometrach niestrudzony kierowca kręcący głowa przez poprzedni parę kilometrów, podczas których cudowne auto ledwo jechało, postanowił ustąpić, i poinformował nas że on dalej już nie jedzie, i zostawić nas w wiosce. Szczęśliwie zadzwonił jednak do osoby od której mieliśmy wynajmować lokum, miny mieliśmy jednak nie tęgie. Oczywiście szybki Abdul zainkasował cała kwotę uzgodnioną wcześniej, zapewniając nas że do celu pozostało tylko parę, które okazały się godziną jazdy. Na szczęście dla nas po kilkudziesięciu minutowym oczekiwaniu pojawił się nasz nowy kierowca z równie klasycznym autem które to jednak było uzbrojone w łańcuch na kołach co dawało nam pewne szanse na pokonanie dzielącego nas odcinka i nasze Irańskie szusowanie CDN








Koleżanka mimo licznych namów nie ma konta na forumDo Karachi to bym brdzo chciał pojechać dziewczyna była z Karadż
Tomek, napisał już dużo więc sam nie wiem co napisać. Ci którzy czytali moje wcześniejsze relacje wiedzą że robię dużo błędów ortograficznych i sporo narzekam. A więc zdecydowanie narty w Iranie to chybiony pomysł, zapłaciliśmy 110zł za 4h jazdy na fatalnie przygotowanych stokach. Przy bardzo kiepskiej pogodzie, W niedziele w Teheranie świeciło piękne słońce, i miałem pewien żal że może trzeb było spróbować dać im drugą szanse, jednak jak się później okazało wyciągi w ogóle nie były czynne tak przynajmniej powiedzieli nam Polacy których spotkaliśmy na lotnisku i którzy tego dnia byli w Dizin. Zdecydowanie więc nie polecam Iranu jako alternatywnego miejsca na narty, próbować możecie bo może będziecie mieć więcej szczęścia z pogodą, ale biorąc pod uwagę to co widziałem i ceny to nie uważam by było to warte zachodu. Przez ostanie 4 lata jeździłem na nartach w Gruzji, w Gudaurii i w Baukriani, byłem tam również w tym roku tydzień po Iranie. I zdecydowanie twierdzę że to o wiele lepszy pomysł jeśli ktoś szuka jakichś alternatywnych miejsc na narty Karnety są 2-3 razy tańsze trasy są świetnie przygotowane a infrastruktura niczym nie odbiega od tej która jest w Alpach(gondolki, krzesełka ropeaway).
W związku z tym wszyscy jedno głośnie podjęliśmy decyzje że następnego dnia darujemy sobie narty, i pojedziemy od razu rano do Teheranu. Jak dowiedziałem się wieczorem z wioski rano do Karadż odjeżdżał rano jedne autobus. Na który jednak nie udało się nam wstać. Tomek miał jeszcze jedne narty do sprzedania, które to postanowiliśmy sprzedać Irańczykowi który wynajmował nam nasz wspaniały apartament a przy okazji prowadził też wypożyczalnie, nart niestety stare Atomici nie wzbudzały w nim większego entuzjazmu. Natomiast żywo zainteresował się możliwości kupienia nart ode mnie i od Justyny. Ale my akurat do tej transakcji nie byliśmy zbyt skłonni. Dałem się jednak przekonać gdy zostało mi zaoferowane około 250zł za moje narty które 4 lata temu kupiłem na allegro za 80zł. Można powiedzieć więc że zrobiłem interes życia. Po namowach narty sprzedał też Justyna, która jednak nie był zbyt szczęśliwa z tej decyzji. Upragnionego interesu życia niestety nie udało się zrobić Tomkowi, niestety ale za Atomici dostał parę zł niż zapłacił za nie w Polsce. ( jechałem je odbierać na absolutnym końcu warszawy targówek fabryczny). Na osłodę straconych złotówek Tomek zatrzymał sobie pokrowiec który dostał gratis kupując narty na allegro. Być może wart więcej niż te narty :D.





Pozbawienie dodatkowego ciężaru udaliśmy się w poszukiwaniu transportu w stronę cywilizacji. A przynajmniej głównej drogi. Na szczęście dla nas podczas ustalania ceny taksówki zatrzymał się prywatny samochód i została na zaproponowana podwózka. Z początku myśleliśmy że zostaniemy zawiezieni tylko do Karadż, jednak sympatyczni Irańczycy zawieźli nas pod same drzwi naszego Cs hosta w Teheranie. Po drodze zaliczyliśmy jeszcze krótki stop na lokalną zupę i herbatę.










CDN

Ps. Dla tych którzy czytają i chcą więcej i więcej pozwolę sobie na mały skok w przyszłości i ujawnienie drobnej tajemnicy. Nasz trójka ma przywrócone bilety na słynny lot w jedną stronę z Florencji do Dusseldorfu, ze stopoverem w Nowej Zelandii i na Fiji. Obiecuje więc coś jeszcze w tym roku napisaćPlanów zwiedzania Teheranu nie maiłem żadnych po za chęcią powrotu na Wielki Bazar,a w Teheranie nie ma jakichś szczególnie fajnych miejsc, a te w których nie byłem poprzednim razem. Przez lata stały się jeszcze droższe. (koszt pełnego zwiedzenia Pałacu Golestan to coś koło 100zł). Wizyta na bazarze nie zachwyciła mnie tak jak podczas mojego pierwszego pobytu, nikt z nas nic kupił. Żadnych kiczowatych chińskich majtek rolki metek do brandowania chińskich spodni czy też kartonu guzików od Hugo Bossa.













Ostatniego dnia pobytu poza zrobieniem zdjęć z Azadi Toer które Tomek zdołał umieścić odwiedziliśmy też. Kompleks pałacowy Sa'dabad. Ale na nikim z nas nie zrobił on szczególnego wrażenia. Mimo wszystko z przed zielonego pałacu rozciąga się bardzo ładny ładny widok na Teran.









Wieczorem jako że była to niedziela odwiedziliśmy kościół katolicki, mimo że Iran to kraj który wielu może się kojarzyć z ortodoksyjnym Islamem, z dostępem do kościoła nie ma problemu w Teheranie są najmniej trzy kościoły katolickie, co prawda na ich stronach ciężko znaleźć godziny mszy jednak. Plik z tygodniową rozpiska mszy w Teheranie, dostałem mailem bardzo szybko po napisaniu krótkiej wiadomości.

To był mój drugi wyjazd do Iranu w życiu z pierwszego byłem bardzo zadowolony tym razem tym razem wróciłem mocno rozczarowany. Jak napisałem wcześniej narty były bardzo chybionym pomysłem. Ceny bardzo wzrosły, mam wrażenie że część rzeczy podrożała 2-3 krotnie. Od mojego poprzedniego pobytu w tym kraju który miał miejsce 4 lata temu. Na narty na pewno tam nie wrócę, szczególnie że jest jeszcze kilka nie oczywistych miejsc które mnie pociągają jako narciarza. w Europie chciałbym pojechać do Bułgarii, mam tez zaproszenie do Japonii, które bardzo mnie kusi jako miejsce zimowego wyjazdu. Iran mimo wszystko wciąż polecam ale na pewno na dłużej bo droga wiza powoduje ż średnio opłaca się lecieć na Weekend.
Zapraszam do czytania następnych tegorocznych relacji.

Na koniec dwa oszukane zdjęcia z przed lat: